K

Anime Tanıtım

K

Tür: Aksiyon, Doğaüstü Güçler

Bölüm Sayısı: 13

Yönetmen ve Karakter Tasarımı: Suzuki Shingo

Yapımcı: Nakanishi Go

Müzik: Endo Mikio

Firma / Stüdyo: GoHands, Starchild Records, Viz Media, Mainichi Broadcasting, The Klock Worx

Başlıca Seiyuular:  Namikawa Daisuke (Isana Yashiro), Sugita Tomokazu (Munakata Reishi), Tsuda Kenjirou (Mikoto Suoh), Miyano Mamoru (Fushimi Saruhiko), Ono Daisuke (Yatogami Kuroh), Fukuyama Jun (Yata Misaki)

Orijinal eser sahibi: GoRA

Daha dün gibi hatırlıyorum animenin duyurulduğu günü. İlk duyurulduğu ve haberini yazmış olduğum o günden beri heyecanla bekliyordum ben de tıpkı birçok anime sever gibi. Tanıtım videoları ile ağzımızı açık bırakan K beklentilerin ne kadarını karşılayabilecekti? Zaman çabucak geçti anime geldi de bitti bile.

Beklediğim aslında hikaye biraz geri planda olan aksiyon ağırlıklı, görselliğin dibine vurulmuş bir seriydi. En başından belirteyim. Animenin son 2-3 bölümüne kadar hikaye konusunda tam olarak neyin ne olduğunu anlamadan izleyeceksiniz. Birbirinden kopuk sahneler serinin sonlarına doğru birbirine bağlanıyor. Yani “Ben doğru dürüst neler olduğunu bilmeden anime izlemeyi sevmem.” diyenlerdenseniz ve baştan beri en önem verdiğiniz unsur hikaye ise K size göre bir anime olmayabilir. Temelde, kral olarak geçen müthiş güçlü karakterlerin güç mücadelesini konu alıyor gibi görünüyor seri. Kağıt üzerinde ama… HOMRA adlı özel güçlere sahip olan kişiler tarafından yönetilen grubun bir elemanı öldürülünce cinayet ana karakterimiz Isana Yashiro’nun üzerine kalmıştır; çünkü katil tıpkı kendisi gibi görünmektedir. Hafızasını kaybetmiş olan Isana Yashiro neler olduğunu öğrenmeye çalışırken peşine düşen Yatogami Kuroh’a masum olduğunu kanıtlamaya çalışmaktadır. Kralların ve diğer elemanların da işin içine girmesiyle olaylar büyür.

Sadece birkaç bölümünü izleyenler tarafından incelenen anime ağır bir şekilde eleştirilmiş ve anlamsız bir seri olduğu söylenmişti. Oysa ki bitirdiğinizde hiç de öyle bir görüntü çizmiyor K. Böylece anime serilerinde sadece ilk birkaç bölüme bakılarak sağlıklı bir şekilde değerlendirme yapılmasının fazla mümkün olmadığı açıkça ortaya çıkıyor. Bir kitabın iyi ya da kötü olduğu, sadece kapağına bakarak söylenemeyeceği gibi seriyi bitirmeden yapılan eleştirilere de pek kulak asmamak gerekiyor.

Animede herkesi beyninden vuran nokta kesinlikle görsellik. GoHands öyle müthiş animasyonlara imza atmış ki animasyon olarak diğer animeleri sorgular hale geldim. Özellikle K’den sonra yeni başlayan bir animenin kötü animasyonlara sahip olmasını kolay kolay kabul edebileceğimi sanmam. Yıl olmuş 2013, böyle muhteşem teknolojiler varken ne diye uyduruk animasyonlu animeler yapıyorsunuz? Tanıtım videolarında gördüğünüz görsel kalitenin çok daha fazlasını bulacaksınız animede. Kullanılan üst tarafı sarı, alt kısmı mavi olan video filtresi bir animeye bu kadar mı yakışır? Baştan sona hemen hemen her sahne bir görsel şölen niteliğinde. Animasyon kalitesi, renkler, efektler hepsi en üst sınırda yapılmış ve standartları belirleyebilecek kadar yüksek bir kaliteden söz ediyorum. Bu çarpıcı görsellikle, dövüş sahnelerini izlemeye ise doyum olmuyor. Keşke daha uzun olabilselermiş. Animede birer açılış ve kapanış bulunuyor ve genel görsel kaliteye göre daha iyi olabilirlermiş. Özellikle kapanış için çok daha fazlasını hak ediyordu K.

Yapımın animasyonlarındaki başarısı, ses konusunda da aynı şekilde kendini gösteriyor. Her şeyden önce müzikler animeye tam oturmuş ve sahneleri çok iyi tamamlıyor. Endo Mikio’nun müzikleri son derece başarılı olmuş. Seslendirmede çok iyi seiyuular seçilmiş. Gintama takipçiyseniz Sugita Tomokazu’nun sesi doğal olarak Sakata Gintoki’yi akıllara getiriyor. Başlarda Munakata gibi son derece ciddi bir karakterde sesini duymanız biraz garip gelebilir; ancak sonuçta Sugita çok profesyonel bir seiyuu ve K ile başarılı seslendirmelerinin listesine bir karakter daha ekledi. Seiyuu olarak performansıyla 2 isim Sugita’yı bile gölgesinde bırakmayı başarmış. İlki başta Yagami Light (Death Note) ve Okabe Rintarou (Steins;Gate) olmak üzere pek çok seriden tanıdığımız Miyano Mamoru. Saruhiko Fushimi karakterine adeta karakter katmış ünlü seiyuu. O sadistik ruh halini başka bir seiyuu daha iyi yansıtamazdı. Mikoto Suoh karakterini seslendiren Tsuda Kenjirou ise resmen harikalar yaratmış. “Ağır abi” karakterimizin karizmasına öyle bir karizma katmış ki, animeyi bitirdiğinizde aklınızda en çok kalan ses tonu büyük ihtimalle kendisininki olacak. Umarım Tsuda Kenjirou’yu bundan sonra animelerde çok daha önemli rollerde görürüz. Animede kendisini  doğru dürüst görmediğimiz bir Ichigen-sama karakteri var. Büyük ve özlü sözlerini duyduğumuz karakteri Hayami Sho seslendirmiş ki böyle sözleri seslendirmekte kendisinin üstüne yoktur. Tek hoşunuza gitmeyecek seslendirme Neko karakterine ait olabilir; fakat bunun da başarısız olduğu söylenemez. Neticede bazıları tarafından sinir bozucu olarak görülen bu karaktere uygun bir ses olmuş.  Fukuyama Jun (Misaki Yata) ve Ono Daisuke (Yatogami Kuroh) de her zaman olduğu gibi çok iyi iş çıkartmışlar ve animeye büyük renk katmışlar. Birbiriyle tamamen alakasız seslerdeki karakterlerin usta seiyuusu Namikawa Daisuke (Ulquiorra Cifer, Van Hohenheim, Jellal Fernandes…) yine şaşırtmayı başarmış. Yine de Fate/Zero’daki Waver Velvet karakterinin ses tonuna yakın bir sesi bulunduğunu söyleyebilirim ana karakter Isana Yashiro’nun.

Gözleri bayram ettiren animasyonları, başarılı müzikleri ve müthiş seiyuu performansı ile K tüm beklentilerimi karşıladı. 13 bölümün tadı damağımda kaldı ve 2. sezon haberine çok sevindim. Nasıl devam edeceğini merak etmiyor değilim. Ancak yazının başını hatırlatmamda fayda var. Eğer baştan beri her şeyin açıkça ifade edildiği, sağlam bir hikaye odaklı anime istiyorsanız K size göre değil.