Death Parade

Sıcak Sıcak

Death Parade

Tür: Oyun, Psikolojik.

Yayınlanma Tarihi: 10.01.2015

Bölüm Sayısı: 12

Yönetmen & Senarist: Yuzuru Tachikawa

Başlıca Seiyuular: Tomoaki Moeno (Dekim), Onna (Asami Seto), Rumi Okubo (Nonaginta), Yoshimasa Hosoyo (Viginti), Kouiki Uchiyama (Clavis), Tessyo Genya (Oculus), Ryoko Yuzuki (Castra), Yurika Shiraishi (Queen)

Firma/Stüdyo: Madhouse

Açılış: Flyers – BRADIO

Kapanış: Last Theater – NoisyCell

 

İçeri buyrun, Quindecim’e hoş geldiniz!

Beyaz saçlı esrarengiz barmenin, müşterilerinden ziyade, hiçbir şeyden haberi olmayan misafirlerini karşıladığı bu sözlerle yeni sezona merhaba diyorum öncelikle. Merhaba dedikten sonra ise devam serileri dışında potansiyeli olduğunu düşündüğüm çok az seriyi bizlere taşıyan ve açıkcası bu yüzden sönük bulduğum sezondaki Sıcak Sıcak yazılarıma Death Parade ile başladığım için büyük mutluluk duyduğumuu belirtmek istiyorum.

İlk bölüme dair izlenimlere giriş yapmadan önce Death Parade’i bu sezon izleyebilmemize olanak sağlayan yapı, Anime Mirai’den bahsetmeliyim. 2010 yılında Japanese Animation Creators Association (JAniCA), tarafından temeli atılan, 2014 nisanında ise The Association of Japanese Animation’a (AJA,日本動画協会, Nippon Douga Kyoukai) devredilen bir proje Anime Mirai (eski adıyla Genç Animatör Eğitim Projesi). Amacı, animasyon konusunda yetenekli genç bireylere şans tanımak olan bu proje, ona yüklü miktarda maddi destekte bulunan Japonya hükümetine bağlı Kültürel İşler Dairesi ile bu yapımda gördüğümüz Madhouse yanında A-1 Pictures,Production I.G., Pierrot, Trigger, P.A Works gibi öne çıkan stüdyoların işbirliği sayesinde gerçekleşiyor ve destek alan genç animatörler her sene ortaya 4 yapım koyuyor. İşte Death Parade, 2013 yılında Anime Mirai çatısı altında hayata geçirilen 4 kısa yapımdan biri olan Death Billiards’ın televizyona 12 bölümlük bir seri ile dönüşü olarak karşımıza çıkıyor.

Death Parade’in “7 Dart” isimli ilk bölümü açılışını bir asansör boşluğunda yankılanan sesler ve bu asansör boşluğunda hızla aşağı inen bir asansörün görüntüsü ile yapıyor. Bundan saniyeler sonra ekranda beliren ise kapıları açılan 2 farklı asansör ve bu asansörlerden ürkekçe dışarı adım atan biri kadın biri erkek iki kişi oluyor. Birbirini tanıyan ancak nerede olduklarından ve oraya nasıl geldiklerinden bihaber ikili karşılarındaki koridorda ilerliyor ve kendilerini karanlık atmosferin hakim olduğu gösterişli bir barda, beyaz saçlı tuhaf bir barmene bakarken buluyorlar. Mushishi’den Ginko’ya benzettiğim barmen kendini Decim olarak tanıtıyor. Hala hafızalarını tam olarak kazanamamış misafirler ise balayına çıkmış yeni evli bir çift olduklarını belirtiyorlar. Decim çifte burada bulunma nedenlerini açıklayamayacağını ancak yapmaları gerekenin hayatlarını çizgiye koyacakları bir oyun oynamak olduğunu, kendisinin de bu oyunda hakem olarak görev alacağını söylüyor.

 

Çeşitli denemelerden sonra oyunu oynamadan bardan çıkamayacaklarını anlayan çift, oynayacakları oyuna rulet ile karar veriyorlar: Dart. Patırtılar ve gürültüler eşliğinde barda beliren hedef tahtaları sıradan hedef tahtaları gibi duruyor ancak işin aslı Decim’in açıklamalarıyla gözler önüne seriliyor. Buna göre hedef tahtasında her bir nokta rakibin vücudunda bir organı temsil ediyor ve bu noktalar rakiplerin sinirlerine bağlı bulunuyor. Bu da kişilerden biri rakibinin bir organını hedef aldığında ve hedefi tutturduğunda karşısındakinin vurulduğu yerde acı hissetmesi demek oluyor. Bilinen dart oyunlarından 501’i oynayacak çift, hedefi tutturdukları noktaya göre başlangıç puanlarını azaltırken sıfıra ilk ulaşan ya da dartlar bittiğinde sıfıra en yakın olan kazanıyor. Başlangıçta acı hissetme durumuna bile inanmayan birbirine sevgiyle bağlı ikili Machiko ile Takashi için oyun bu şekilde başlıyor ve atılan her dart bölümün hikayesini bir başka dönüm noktasına taşırken; hatıralar bir bir gün yüzüne çıkıyor.

Death Parade, tür olarak psikolojik sayılan bir anime ve bunun hakkını veriyor. İnsan psikolojisini inceleyen ama bunu karanlık ve zalim şekilde yapan seride, insanın köşeye sıkıştığında nasıl karar vereceği, kazandığında ne olacağı bile belli olmayan bir oyunu yaşamı ortaya konduğunda nasıl oynadığı sahne sahne karamsar bir bakış açısıyla yansıtılıyor; bu süreçte izleyiciye ise insan doğasını sorgulamak ve izlenen çiftlerin hikayesinde doğru ve yanlış, iyi ve kötü nedir düşünmek kalıyor. Gerçeklerin son ona kadar kesin olmadığı-Death Billiards’da ise tamamen muamma- bölümü ise süprizler ve soru işaretleri ile bitirmeniz mümkün, ki kapanış sonrasına saklanan görüntülerde buna bir cevap veriliyor ama o anda bile kazananın kim olduğu sorgulanabilir; oyunu kazanmanın ya da oyunun nasıl oynandığının önemli olup olmadığı düşünülebilir.

Serinin animasyonları ise Madhouse’u biraz övmek gerek. Gerek renkler, gerek karakterlerin ifadelerine verilen detay gerek de arka planlar açısından Death Billiard’daki başarısını burada da sergileyen stüdyo, CGI’ı klasik animasyonla birleştirmekte de iyi iş çıkarmış; ayrıca serinin yorumlarda sık rastladığım şekilde xxxHolic ve Jigoku Shoujo serileriyle kıyaslanan karanlık atmosferinin, soluk renkli sönük tasarımlar yapılmadan da hayata geçirilebileceğini kanıtlamış doğrusu. Yapımda başarılı bulduğum karakter tasarımlarına gelirsek, gelip geçici karakterlerde bile sıradan çizgilerin detaylı bir yaklaşımla ortaya konulduğu düşünülürse, Decim ya da bölüm sonunda izlediğimiz Onna(Japonca kadın anlamına gelmekte ama karakterin ismi olarak kullanılmakta.) ile Nonaginta gibi esas karakterlere özen gösterilmemesi düşünülemezdi zaten.

Animenin bölüm içinde duyduğumuz müzik seçimleri hikayeye uygun ancak açılış ya da kapanış için duymayı beklediğim hüzünlü ya da karanlık melodiyle iki yerde de karşılaşmadığım için biraz şaşırmadım değil açıkcası. Beklentim Kuroshitsuji açılışlarında SID’den duyduğumuz türde bir şarkıydı ancak bu beklentim karşılanmasa bile BRADIO’nun hareketli  tınılar içeren şarkısı eşliğinde dans eden Quindecim çalışanlarını görmek muhtemelen Death Billiards’ı izleyip hikayenin ağırlığını bilenlerden kimsenin beklediği bir şey değildi. Yine de internette de seriyle ilgili en çok konuşulan konulardan biri olan ve ilk başta atmosfere ne yapsa uymayacağını düşündüğüm bu açılışı  arka arkaya pek çok kez izledim ve sevmeden edemedim. Kapanışta ise yakın zamanda seslendirdiği Barakamon’un kapanışıyla daha çok sevdiğim NoisyCell’den Last Theater şarkısı var ve bu şarkıyı da gayet hoş buldum.

 

Bölüm içinde, serinin ana seiyuuları için verilen isimlerden isimlerden sadece üçünü duymuş olsam da bu sezon yayın hayatına devam eden Akatsuki no Yona’nın Hak’ı Tomoaki Maeno’nun Decim için gösterdiği performansın başarılı olduğunu düşünüyorum. Chihayafuru’da seslendirdiği Chihaya yanında ses verdiği Atsumi Matsuyuki(Anohana) Tigrevurmud Vorn(Madan no Ou toVanadis) gibi erkek karakterlerle dikkat çeken Asami Seto’yu ve Rumi Okubo’yu bir sonraki bölüm daha çok duymayı için beklerken, listesi daha uzun olan diğer seiyuularla karşılaşmak için sabırsızlanıyorum.

 

İzlenimimi bitirdiğim bu noktada Death Billiards’ı izlemeden Death Parade’i izleyip izleyemeyeceğini merak edenlere bunun mümkün olduğunu söyleyebilirim çünkü Death Parade’in ilk bölümü Death Billiards ile aynı niteliği taşımakta. Ne yazık ki bölümün bu özelliği seri için taşıdığım asıl endişelerin temelini oluşturuyor. Kısa yapımı izleyenlerin çoğunun taşıdığı bu endişe Death Parade’in bölümlük hikayelerden oluşan bir anime olarak kalması ve izleyiciye tekrar hissi yaşatması ki eğer bu durum gerçekleşirse yazı boyunca saydığım artılar bu duruma yardım edemeyecek. Şimdilik serinin ne yöne gideceği belli değil,  açılış şarkısı boyunca öne çıkan Onna’nın ya da bir başka karakterin hikayeyi geliştirip geliştirmeyeceği de. Buna rağmen -anlatımı izlenemeyecek kadar merhametsiz bulmayanlar için- Death Parade’i sezonun en yüksek potansiyel bulunduran serilerinden biri olarak görüyorum. Yapımın yönetmeni ve senaristi Yuzuru Tachikawa, şu ana kadar Bleach, Kill la Kill gibi serilerde bölüm yönetmenliği yapmış; Zankyou no Terror serisinde ise yardımcı yönetmenlik konumunda görev almış bir isim ve Death Parade onun ismini başarıyla duyuracağı bir yapım olacak gibi duruyor. Ben de ona bu fırsatı verdiği için Anime Mirai’ye teşekkür ediyor ve projeden Death Parade gibi daha pek çok özgün yapım çıkmasını diliyorum.

https://www.youtube.com/watch?v=1dcxCs_T0k0